نیش زنبور
نیش زنبور عسل و در واقع زهر آن همچون عسل پر فایده و دارای خواص بسیاری است. امروزه زنبوردرمان با زهر زنبور بخشی از پزشکی نوین است. در این مقاله به بررسی ویژگی های عمده زهر زنبور، موارد تجویز و عدم تجویز آن و پاره ای از تکنیک های زهر درمانی (BVT) م پردازیم. علاقه داریم دانشی را که طی پژوهش های خودمان به دست آورده ایم و آنچه را در مورد تأثیر بالینی فرآورده های زنبور می دانیم با شما در میان گذاریم. در ادامه به بررسی موارد زیر خواهیم پرداخت:
تحقیقات درباره زهر نبور
اخیراً به درمان با زهر زنبور (BVT) علاقه ی زاینده ای پیدا شده است که ناشی از تأثیر ثابت شده بالینی این ماده و جدیدترین اکتشافات در زمینه میکروبیولوژی است.
مرکز زنبوردرمانی تانوریوم که در سال 1989 در شهر پرم روسیه بنیان شده است نخستین بخش مشاوره ی زنبوردرمانی در منطقه بود، که بوسیله نیلاخیسماتولینا افتتاح گردید. اهداف این مرکز عبارت از کمک به بیماران و ارتقای زنبوردرمانی به عنوان شیوه ای زیست درمانی است.
پژوهشگران مرکز، نتایجی بسیار دلگرم کننده برای درمانی پوریازیس، ناشنوائی حسی عصبی، آسم نایژه ای، اپی لپسی و پاره ای از بیماری های دیگر به دست آورده اند. تیم مکرز هم اینک یک رشته روش هایی ابداع کرده است که می توان از آن برای درمان ناباروری با منشاء هورمونی یا ناشی از لوله های رحمی و ناتوانی جنسی مردان و التهاب غده ی پروستات استفاده کرد.
آکادمی پزشکی ایالت پرم، همراه با شرکت فرآورده زنبوردرمانی تانوریوم، هرچهارماه یک بار دوره هایی برای زنبوردرمانی برگزار می کنند که تا کنون متجاوز از دوهزار پزشک در آنها شرکت جسته و مدرک انجام (BVT) را دریافت نموده اند. همچنین بیش از 14000 بیمار برای معالجه به این مرکز مراجعه کرده اند.
فرایند نیش زدن زنبورعسل
دستگاه نیش در انتهای بخش پسین شکم قرار گرفته و شامل دو غده اسیدی، کیسه سم و خود نیش است. نیش شامل میله ای است به طول 2 میلی متر و قطر 0/1 میلی متر. این میله خارهایی دارد که در پوست جای می گیرند. وقتی زنبورعسل تن خود را پس می کشد، نیش از شکم زنبور جدا می شود. طی این فرایند، زنبور عسل همراه با نیش فرمون های هشداردهنده آزاد می سازد.
مدت زمان تزریق زهر زنبور در بدن
زنبور پس از نیش زدن به پرواز در میاید و دور می شود لیکن نیش کماکان بر اثر انقباض ماهیچه های خود به پیش روی در پوست ادامه می دهد. در نتیجه، زهر از کیسه زهر وارد محل می گردد، مدت عمل نیش زنبور 5 الی 20 دقیقه است. میزان زهر آزاد شده 0/3 الی 0/8 میلی گرم است. زنبور پس از جدا شدن نیش می میرد.
میزان زهر موجود در نیش به فصل و سن زنبور بستگی دارد. زنبور را باید بین شست و انگشتان نگاه داشت (از پنس هم می توان استفاده کرد) و باید آن را از قسمت شکم بر نقطه مشخص شده روی بدن بیماری قرار داد. مدت نیش زده به میزان تحمل بیمار به زهر زنبور بستگی دارد. نیش را می توان ظرف 1 الی 15 دقیقه از بدن خارج ساخت.
مدت دردی که احساس می شود
فرایند نیش زدن معمولاً با احساس درد آغاز می شود که دامنه آن از درد اندک تا بسیار شدید در 30 تا 40 ثانیه اول است، تغییرات در اثر واکنش موضعی پس از 5 تا 15 دقیقه به شکل ناحیه ای رنگ باخته به قطری تا 2 سانتی متر (پاپول) پدید می آید که با قرمزی موضعی و ورم ملایم بافت های زیر جلدی مشخص می گردد.
عوارض احتمالی نیش زنبور
این فرایند، گاه ممکن است با سرگیجه ملایم، ضعف و خواب آلودگی همراه باشد. این واکنش ها طبیعی است و پس از (BVT) به تدریج کاهش می یابد، واکنش موضعی به مدت 2 تا 3 روز ادامه می یابد.
در چه زمان نیاز به رسیدگی توسط پزشک هست؟
چنانچه واکنش های موضعی و عمومی شدیدتر از چیزی شود که به طور طبیعی انتظار می رود ( اگر پاپول لبه های نامنظم داشته باشد، قطر آن از 2 سانتی متر تجاوز نماید، ورم و قرمزی شدید ایجاد شود، پوست در پیرامون ناحیه ی نیش زده دچار خارش گردد، سردرد عارض گردد و دمای بدن بالا رود)، علائم کمی تحمل نسبت به زهر است، که ممکن است مستلزم دخالت های پزشکی باشد.
منبع: ص 15 کتاب زنبوردرمانی اثر نیلا خیسماتولینا
